o belo ata o máis sublime:
-Sentimento do belo – A luz reflectida nunha flor (pracer pola percepción dun obxecto que non pode danar ao observador).
Sentimento moi débil do sublime – A luz reflectida nunhas rocas (pracer pola observación de obxectos que non supoñen unha ameaza, pero carentes de vida).
Sentimento débil do sublime – Un deserto infinito sen movemento (pracer pola visión de obxectos que non poden albergar ningún tipo de vida).
Sentimento do sublime – Natureza turbulenta (pracer pola percepción de obxectos que ameazan con danar ou destruír ao observador).
Sentimento completo do sublime – Natureza turbulenta e abafadora (pracer pola observación de obxectos moi violentos e destrutivos).
Sentimento máis completo do sublime – A inmensidade da extensión ou duración do universo (pracer polo coñecemento do observador da súa propia insignificancia e da súa unidade coa natureza).
ADRIÁN, camiñante sobre o mar de néboa |
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Que o blog estea vivo, depende de ti. Lembra: escribe ben, manteno limpo, mellórao coa túa aportación. Participa e fainos diferentes!
En Comentar como..., selecciona "Nombre/URL". Pon o teu nome, e deixa en branco o espazo de URL. Así todos saberemos quen somos!