CEN ANOS DE ANTONIONI. SEN PALABRAS

Pódese falar co silencio?

Os planos e os encadres poden ter voz, 

pode a forma contar o que as palabras non contan?

Esta é a máxia do cine de Antonioni. 

Na escena final de El Eclipse, encadea seis largos minutos de planos cos que retrata o interior do ser humano a través de imaxes cotiás: un parque deserto, o vento entre as follas das árbores, unha avenida solitaria, unha cañería rota, o lento descorrer da auga cara unha alcantarilla, unha muller agardando nunha esquina, o berro dos vellos neumáticos dun autobús, un home lendo o periódico, un edificio en construción ....o baleiro que suxiren as imaxes é o baleiro dos dous protagonistas: dúas persoas que, sen ningún motivo, chegan ao final da súa relación e ningún dos dous acude ao lugar da cita.

Fai hoxe cen anos nacía en Ferrara Michelangelo Antonioni.