Desde a Órrea ata Meira,
percorrendo o camiño que xa fixeramos sobre o papel
cado lemos a Avelino:
Xesteiras de Santacomba,
donde andiven de rapaz,
toxal da serra de Meira,
quén vos poidera mirar!
Verdes chairas da Gadella,
silveiras de Paredes,
fieiteiras de Paredes,
xunqueiras de Fumiñá!
 |
| Co señor Benjamín de Pradocelo e o seu can Minuto. Que nos indicou o camiño. |
perdémonos, ladráronnos os cans, costas, xestas e carrachas...
pero foi xenial camiñar xuntos e recordar o dito:
DE PERDIDOS AOS LIBROS!
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Que o blog estea vivo, depende de ti. Lembra: escribe ben, manteno limpo, mellórao coa túa aportación. Participa e fainos diferentes!
En Comentar como..., selecciona "Nombre/URL". Pon o teu nome, e deixa en branco o espazo de URL. Así todos saberemos quen somos!